Dit is een vraag, niet gerelateerd aan Friese genealogie.
De opa van mijn moeder, "Hermanus Josephus de Jonge" is geboren als "Hermanus Josephus van Ommeren" (1889; moeders naam) en wordt bij het huwlijk van Reinder de Jonge en Hermina van Ommeren 8 jaar later (1897) erkend. (Moeder was bij geboorte 23 jaar oud, bij huwlijk dus rond de 31)
Den vijfentwintigsten der maand Maart van het jaar duizend achthonderd negen en tachtig ten drie ure des namiddags
GEBOORTEAKTE van Hemans Josephus Van Ommeren, op drie en twintig Maart dezes jares, ten negen ure des avonds alhier geboren, Zoon van Hermina Van Ommeren, naaister, oud drie en twintig jaar, geboortig van Alphen, in Holland, alhier gehuisvest, ... verklaard in het bijzijn van Godefridus Gion, dienstbode, oud een en veertig jaar, en van Joannes Leo Vrijdaghs, Klerk, oud een en veertig jaar, beide alhier ter stede gehuisvest
Alhier bij huwlijksakte nr. 326 van 26 februari 1897, door Reinder de Jonge, en door Hermina van Ommeren, erkend en gewettigd,
Het lijkt me dus waarschijnlijk dat Reinder de Jonge niet de vader van Hermanus was, maar deze later erkend heeft....
Wat doen jullie in zo'n geval? Reinder de Jonge opnemen in de stamboom?[/b]
hallo barel.
ja als hij is erkend en gewettigd hoort hij er bij en vermeld het verhaal er bij.
ik heb zoiets gehad met hiele boonstra/kooistra/reitsma.
wiesje
Barry, volgens mij erkent Reinder, dat hij de vader is, en de jongen zijn zoon. Dat houdt erkenning in.
Ik heb hier nog nooit meegemaakt dat iemand een wildvreemd kind van een ander doodleuk erkent als het zijne. Hoe dat met adoptie gaat weet ik eigenlijk niet, maar het lijkt mij dat het anders gewoon een stiefzoon gebleven was.
Ik weet niet hoe het vroeger was, maar vandaag de dag moet de moeder toestemming geven voor die erkenning, anders kan elke wildvreemde wel beweren dat het zijn zoon/dochter is. En dat kan weer consequenties hebben met erfenissen.
hai margreet.
hier wil ik toch even op reageren op jou antwoord als het mag.
stiefkind vind ik een groot woord en pas niet in de tegenwoordige tijd van nu.
mijn man had 2 kinderen in zijn 1ste huw en bij mij 3 dus 5 kinderen totaal,dat krijg je als je opnieuw trouwd en kinderen krijgt.
bij ons komt het woord stiefbroer of zuster niet voor,het zijn allemaal gewoon onze kinderen.
erfrecht is een verhaal apart en kan via een testament worden geregeld.
al deze kinderen voeg ik bij mijn stamb toe.
wiesje
In mijn aangetrouwde familie ken ik een verhaal waarvan een er een aantal kinderen zijn, het eerste kind is niet een kind van de vader, maar wel erkend (draagt ook dezelfde achternaam), de overige kinderen zijn wel "echte" kinderen van beide ouders.
Misschien zal het duidelijker worden als ik een compleet beeld te pakken krijgen van het gezin (dit zoeken is niet echt makkelijk , maar persoonlijk vind ik het vreemd waarom ze zo lang zouden wachten met te trouwen....
wordt Sytske Westerhof geb.1856 in 1878 Sytske Wolters ?
Geboorteakte Achtkarspelen, 1856
Aangiftedatum 13 maart 1856, blad nr. 30
Sytske Westerhof, geboren 11 maart 1856
Dochter van Siete Luitzens Westerhof en Barnedina Bernardus
Wolters
NB: Akte gerectificeerd bij vonnis d.d. 22 april 1878,
waarbij de woorden "uit hem aangever en deszelfs huisvrouw
Barnedina Bernardus Wolters" worden veranderd in "uit
Bernardina Anna Wolters, ongehuwd"; kind erkend door de
moeder d.d. 19 mei 1878
hai janny.
siete westerhof heeft het kind aan gegeven bij de burgelijke stand.
in 1878 is dit herstel bij vonnis dus heet het kind(vrouw) wolters.nou kan siete westerhof wel fam van bernardina zijn.
dan zou iemand de akte even voor jou moeten na kijken.
wiesje
Het is inderdaad veranderd, omdat de aangever was aangezien voor de vader, wat blijkbaar niet zo is. Dat bleek toen ze wou trouwen in 1878:
Huwelijksakte Leeuwarden, 1878
Man: Thomas Bons
Vrouw: Sytske Wolters
Datum: 19 mei 1878, akte nr. 101
Huwelijksakte Hennaarderadeel, 1901
Man: Jan Knol, oud 32 jaar, geboren te Langezwaag,
gemeente Opsterland
Ouders: Jacob Klazes Knol en Sjoukje Roels Visser
Vrouw: Sytske Wolters, oud 45 jaar, geboren te Harkema
Opeinde, gemeente Achtkarspelen
Ouders: Bernardina Anna Wolters
Datum: 6 april 1901, akte nr. 2
Huwelijksakte Hennaarderadeel, 1907
Man: Andries Wijkstra, oud 24 jaar, geboren te Kubaard
Ouders: Klaas Joukes Wijkstra en Trijntje de Bruin
Vrouw: Aukje Bons, oud 22 jaar, geboren te Leeuwarden
Ouders: Thomas Bons en Sytske Wolters
Datum: 2 februari 1907, akte nr. 1
Ze zal wel de achternaam Wolters hebben gebruikt tot 1878, want ik heb geen huwelijk kunnen vinden van Westerhof- Wolters, maar wel raar hebben opgekeken dat ze te boek stond als Westerhof.
Ik heb hier nog nooit meegemaakt dat iemand een wildvreemd kind van een ander doodleuk erkent als het zijne
Mijn vader heeft een zus gehad die door zijn vader (mijn grootvader) erkend en gewettigd is en zeker niet de vader is geweest van mijn tante en toevallig weet ik wel wie de vader is geweest van mijn tante. Zij werd 4 jaar voor het huwelijk van mijn grootouders geboren.
Doordat zij de familienaam kreeg van ondergetekende, voorkwam dat een hoop moeilijkheden later. Er is nooit een probleem hiervan gemaakt.
Bij erkenning weet je nooit zeker of iemand inderdaad de vader is geweest van het natuurlijk kind.
Uiteraard wordt het kind wel meegenomen in de genealogie.
I.v.m. mijn vroegere werk ben ik vele malen tegengekomen, dat er bewust een kind van een ander werd erkend bij het huwelijk i.v.m. erfrecht
Het is al laat en ik heb me afgevraagd of ik zou reageren, maar uiteindelijk besloten dat toch maar te doen, dan maar wat later op.
Ik prijs me gelukkig dat ik jouw probleem nooit heb gehad bij mijn kwartieren, maar ik zou het dan een groot probleem vinden. De oude Romeinen zeiden al "mater certa est" "de moeder is zeker", maar de vader? Tegenwoordig hebben we DNA-onderzoek, dus is ook de vader met zekerheid vast te stellen, maar dan wel via een DNA-onderzoek.
Meestal is de biologische vader dezelfde als de juridische vader, maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Bij adoptief kinderen is het natuurlijk duidelijk. De juridiche ouders zijn niet de biologische. Neem je adoptief kinderen op in een stamboom of laat je ze weg en vermeld je dat er adoptiefkinderen zijn? En dan praat ik nog niet eens over adoptief ouders van hetzelfde geslacht. Mijn programma verwerkt dat nog niet want die vraagt dan welke vader of welke moeder, terwijl je dan juridisch niet een vader en moeder hebt, maar twee vaders of twee moeders.
In jouw geval heb ik sterk de indruk dat Reinder de Jonge niet de biologische vader is van Hermanus. Ga eens na waar Reinder verbleef op het tijdstip dat Hermanus werd verwekt, daaruit zou kunnen blijken dat hij het kind niet kan hebben verwekt. Vast staat in ieder geval dat Hermanus juridisch een wettig kind is van Reinder en Hermina.
Margreet heeft "hier" nog nooit meegemaakt dat iemand een wildvreemd kind van een ander doodleuk erkent, maar ik denk dat dat "hier" evenals elders heel vaak voorkwam en voorkomt. Zie het maar als een adoptie door de vader.
Wiesje, ook ik vind het woord stiefkind een vreselijk woord, het doet me aan Assepoester denken, maar in het sprookje komt het stiefzusje gelukkig heel goed terecht. Ik zou Assepoester nooit een stiefzus hebben genoemd maar een halfzus of een zus, een zus kan immers zowel een volle zus als een halfzus zijn. Een oudtante van mij is eens boos geworden, in het nette natuurlijk, toen iemand mijn grootmoeder haar halfzuster noemde, zij zei toen "dat wil ik niet meer horen, zij is mijn zuster". Natuurlijk neem je de kinderen van jouw man uit zijn eerste huwelijk op in de stamboom maar dan wel als kinderen als uit het eerste huwelijk van jouw man. Van jou zijn die kinderen, en dat is een veel beter aanduiding, behuwdkinderen.
Ambtenaren van de burgerlijke stand maken soms fouten en, wanneer er niet wordt gecontroleerd af de aangever wel met de moeder is getrouwd, dan kunnen problemen onstaan als door Janny aangegeven. De rechter zal dan toestemming moeten geven de akte te rectificeren. Ik moet daarbij wel opmerken dat in mijn eigen geboorte-akte m.b.t. mijn eerste voornaam duidelijk is geknoeid. Ik neem aan dat de betrokken ambtenaar of al heel oud is maar waarschijnlijk al overleden, zodat hij niet meer oneervol kan worden ontslagen. Knoeien in akten is natuurlijk een doodzonde.
Fouten in akten komen pas aan het licht wanneer afschrift van de akte moeten worden overlegd. Zou Sytske niet zijn getrouwd dan was de fout vermoedelijk misschien nooit aan het licht zijn gekomen, althans niet eerder dan wanneer een oplettende genealoog de akte eens goed had bekeken.
In Harlingen ben ik eens een geval tegengekomen van een paar dat heel duidelijk samenwoonde en vier of vijf kinderen kreeg. Allen werden keurig ingeschreven als kinderen van de man op een na, die dus alleen de moeder als ouder kreeg. In een paar gevallen erkende de aangever de vader van het kind te zijn, maar van toestemming van de moeder, die vereist was en is, zoals Margreet terecht opmerkt, ontbreekt ieder spoor.
Misschien goed om te weten, een kind erkennen voordat het geboren is kan ook. Wel zo verstandig om te doen, want er zal maar wat met de vader gebeuren voordat het kind geboren is. Brieven van wettiging bij de koning(in) aanvragen is een ingewikkelde procedure.
Everardus merkte al op dat erkenning vaak gebeurt i.v.m. erfrechtelijke gevolgen daarvan en dat is juist, maar zo worden ook huwelijken gesloten. Het speelt natuurlijk vooral in gevallen wanneer er succesierechten kunnen worden bespaard. Valt er niets te erven dan hoef je dit soort maatregelen ook niet te treffen. Denk aan het geval dat een oude suikeroom op zeer hoge leeftijd trouwt met zijn huishoudster of een oude vermogende dame die een huwelijk aangaat met haar tuinman, in de meeste gevallen een verbijsterde verzameling bloedverwanten achterlatend.
Tenslotte nog een opmerking, het wordt echt laat. Vroeger, tegenwoordig is dat niet meer zo, moest ook een moeder haar buiten echt geboren kind ook erkennen, dat weten heel veel mensen nu niet, maar vroeger ook niet, vandaar dat je vaak erkenning van moeders tegenkomt die plaats vonden vlak voor het huwelijk van het desbetreffende kind.
Late uurtjes en toch een lang antwoord, bedankt voor deze uitleg! Ik ga dan ook zeker proberen meer informatie te vinden over het eventuele gezin van de ouders van Hermanus, woonplaatsen etc. Misschien dat dit wat meer licht op de zaak werpt. Het is echter zoeken naar een speld in de hooiberg, aangezien ik van Reinder de Jonge alleen weet dat hij beursambtenaar in Antwerpen is geweest en dat hij in 1897 in Antwerpen is getrouwd met Hermina....
Maar.... zulke puzzles maken het aan de andere kant ook weer interessant
, maar persoonlijk vind ik het vreemd waarom ze zo lang zouden wachten met te trouwen....
